Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017

ONLINE ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ "ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ" ΜΕ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΒΟΪΚΟΥ 19/10/2017

 Η ΣΟΦΙΑ ΒΟΪΚΟΥ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Sophia Antipolis της Νίκαιας, στη Γαλλία, στον τομέα της Επικοινωνίας και του Πολιτισμού των χωρών της Μεσογείου. Σπούδασε επίσης Ιστορία της Τέχνης στην École du Louvre στη Γαλλία. Έχει διδάξει Θεωρία της Επικοινωνίας και Ιστορία της Τέχνης στην ιδιωτική εκπαίδευση, ενώ για χρόνια διατηρούσε μόνιμη στήλη για τα εικαστικά δρώμενα σε διάφορα πολιτιστικά περιοδικά της Θεσσαλονίκης. Έχει ασχοληθεί με τη μετάφραση βιβλίων και έχει γράψει δύο παραμύθια για παιδιά, ενώ από το 1997 δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο της διαφήμισης και επικοινωνίας. Έχοντας περάσει από τη θέση της κειμενογράφου, και καταλήγοντας διευθύντρια δημιουργικού, πολλές διαφημιστικές καμπάνιες φέρουν την υπογραφή της. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΗΜΑΔΙ, ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ, ΠΙΚΡΟ ΓΛΥΚΟ ΛΕΜΟΝΙ, ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ, ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΣ και ΨΙΘΥΡΟΙ ΤΟΥ ΒΑΡΔΑΡΗ.
Eva Natsi Ας ξεκινησουμε λοιπον με την πρωτη μας ερωτηση. Πρώτα από όλα ποιο το κίνητρο που σας έκανε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή. Θα σας ενδιέφερε κάποιο άλλο είδος πέρα του μυθιστορήματος όπως είναι πχ η ποίηση, σενάριο, ή οτιδήποτε άλλο;
Sofia Voikou Κατ'αρχήν καλησπέρα σε όλους! Και sorry λίγο αν καθυστερώ αλλά είναι λίγο μέχρι να βρω τα πατήματά μου... Λοιπόν... να και η απάντησή μου... Η γραφή και η ανάγνωση πάντα υπήρχαν στη ζωή μου. Σ’ένα σπίτι που ήταν συνεχώς γεμάτο από κόσμο, ήταν ο δικός μου τρόπος για να απομονωθώ και να μείνω με τον εαυτό μου. Όταν διάβαζα ή έγραφα ήταν σαν να φορούσα ωτοασπίδες. Έμενα μόνη κι ας γινόταν γύρω μου χαλασμός. Το πρώτο μυθιστόρημά μου ωστόσο, το έγραψα, λίγο μετά τα 35 μου, όταν ήμουν ιδιαίτερα πιεσμένη από τις επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις. Χρειαζόμουν μια μεγάλη φυγή… κι η φυγή αυτή έγινε μέσα από τη συγγραφή του ‘Κόκκινου σημαδιού’. Τώρα, όσον αφορά κάποιο άλλο είδος; Τι να σας πω; Με την ποίηση, δεν το έχω. Η μικρή φόρμα του διηγήματος δεν με ελκύει. Ίσως και λόγω δουλειάς, το σενάριο να με ενδιέφερε κάποια στιγμή στο μέλλον, αλλά σίγουρα όχι προς το παρόν.
 
Magda Papaioannou Καλοτάξιδο!Υπεροχο εξώφυλλο!Ολα τα βιβλία σας υπέροχα!!!Ηθελα να σας ρωτησω ποιο ειναι το αγαπημένο σας απο ολα τα βιβλία που έχετε γράψει και ποιο ειναι το αγαπημένο σας βιβλίο γενικά ;Σας ευχαριστω πολυ και οτι καλύτερο σας εύχομαι!
Sofia Voikou Αγαπημένο μου βιβλίο; Πώς μπορώ να ξεχωρίσω; Είναι πάρα πολύ δύσκολο γιατί το κάθε ένα τη στιγμή που το έγραφα, το έγραφα για κάποιο πολύ σημαντικό προσωπικό λόγο. Εάν πρέπει ωστόσο να διαλέξω, θα πω δυο... σίγουρα "Το ταξίδι της φωτιάς" γιατί είναι το βιβλίο που περιέχει την πιο πολλή "Σοφία" σαν άτομο μέσα του και σίγουρα την "Πόλη που δακρύζει" γιατί πιστεύω πως είναι ένα βιβλίο διαφορετικό και αγαπώ τους διαφορετικούς ανθρώπους... Αγαπημένο βιβλίο γενικώς δικό μου; Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό αυτή τη στιγμή "Η πανούκλα" του Αλμπέρ Καμύ... αν με αφήσετε λίγο ακόμα, σίγουρα θα σας πω κι άλλα...
 
 
Αναστασία Ελευθεριάδου Ποιό ήταν το πρώτο ερέθισμα που έπλασε στο μυαλό σας την υπόθεση του νεου σας βιβλίου;
Sofia Voikou Ένα στενό σακάκι, ένα απόμερο κανάλι στη Βενετία... Αυτή η πόλη με έχει μαγέψει...
 
Eva Natsi Θεωρείτε πως η φαντασία, οι εμπειρίες και το ταλέντο είναι ικανά να ανταπεξέλθουν στην συγγραφή ενός βιβλίου ή επιβάλλεται και μια περισσότερο μόρφωση ώστε να είναι δεδομένη και η επιτυχία;
Sofia Voikou Η επιτυχία δεν ξέρεις ποτέ από πού θα έρθει. Νομίζω πως ένας συνδυασμός όλων αυτών είναι ένα καλό κοκτέιλ αλλά δεν σημαίνει πως όποιος τα έχει αυτά, μπορεί να γράψει ένα επιτυχημένο βιβλίο.
 
Αποστολος Κόπανο  θα ήθελα να ρωτήσω πόσο καιρό σας πήρε η συγγραφή του βιβλίου?
Sofia Voikou Καλησπέρα κι ευχαριστώ! Γύρω στο 1 1/2 χρόνο, πάνω - κάτω...
 
Ιωαννα Γαλανη Καλοταξιδο να είναι ... από πού εμπνεύστηκε την υπόθεση του βιβλίου της
Sofia Voikou Από ένα ταξίδι στη Βενετία. Η πόλη αυτή στην κυριολεξία με μάγεψε. Είμαι ένας άνθρωπος που δεν προσανατολίζεται καθόλου εύκολα. Χάνομαι ακόμα και στη Θεσσαλονίκη. Κατά ένα περίεργο τρόπο, στη δαιδαλώδη Βενετία, ήξερα πώς να κινηθώ χωρίς την παραμικρή βοήθεια του χάρτη. Ένιωθα σαν να είχα ζήσει μια προηγούμενη ζωή μου δίπλα στα κανάλια της. Σε μια από τις βόλτες μου, δίπλα σε ένα απόμερο κανάλι, μπροστά στη βιτρίνα ενός παλαιοβιβλιοπωλείου, επισκέφτηκε το μυαλό μου η μικρή Ιρένε. Έτσι έγινε η αρχή.
 
Eva Natsi Έμπνευση. Υπάρχουν στιγμές που σε ανύποπτο χώρο και χρόνο απρόοπτα χτυπάει το καμπανάκι; Τι γίνετε όταν έρθει απρόσμενα και σας βρει μακριά από τον προσωπικό σας χώρο;
Sofia Voikou Πάντα απρόσμενα έρχεται η έμπνευση. Ποτέ δεν έρχεται όταν κάθομαι στο γραφείο και λέω ‘τώρα θα γράψω’. Ποτέ. Και ναι, έχω γράψει πάρα πολλές φορές εκτός προσωπικού χώρου. Και σημειώνω οπουδήποτε, σε ό,τι βρω εύκαιρο. Αν και συνήθως πάντα βρίσκεται ένα σημειωματάριο στην τσάντα μου.
 
Δήμητρα Καούνα Καλοτάξιδο εύχομαι, θα ήθελα να ρωτήσω την συγγραφέα από που εμπνεύστηκε το τίτλο του βιβλίου της , που είναι τόσο εκφραστικός!
Sofia Voikou Το βράδυ, έρχεται η παλίρροια, η λιμνοθάλασσα φουσκώνει και το νερό αναβλύζει από κάθε γωνιά της Βενετίας. Το θέαμα είναι συγκλονιστικό. Όταν πρωτοείδα το νερό να κατακλύζει αργά και σταθερά την πλατεία του Αγίου Μάρκου η πρώτη φράση που ήρθε στο μυαλό μου ήταν ‘η πόλη που δακρύζει’. Από αυτό το φαινόμενο βγήκε και ο τίτλος και πέρα από κυριολεκτικός είναι και μεταφορικός γιατί με τα δάκρυα της η πόλη θέλει να ξεπλύνει μια μεγάλη αμαρτία του παρελθόντος που βαραίνει τις πλάτες ενόχων και αθώων.
 
 
 
 
Eva Natsi Προσωπικά βιώματα και εμπειρίες παίρνουν θέση στην γραφή σας; Και αν ναι πόσο εύκολο είναι να εκτίθεται κάτι προσωπικό δικό σας δημόσια;
Sofia Voikou Ναι υπάρχουν προσωπικά βιώματα κι εμπειρίες αλλά δεν είναι μόνο αυτά που συνθέτουν ένα βιβλίο. Δύσκολο δεν είναι γιατί ο αναγνώστης από όλα αυτά που βιώνουν οι ήρωες μου, δεν είναι σε θέσει να γνωρίζει ποια είναι τα δικά μου βιώματα και ποια είναι τα βιώματα που έχει πλάσει η φαντασία μου.
 
Αίγλη Κοσκινιώτη Θα ήθελα να ρωτήσω αν έτοιμάζει κάποιο βιβλίο ή αν είναι ήδη έτοιμο;;;
Sofia Voikou Μόλις κυκλοφόρησε το καινούριο… Όχι δεν ετοιμάζω κάτι καινούριο… είμαι στη φάση που απολαμβάνω τα ‘γεννητούρια’ της ‘πόλης που δακρύζει’ και κάνω πως δεν ακούω διάφορες ιδέες που εμφανίζονται απρόσκλητες.
 
Niki Paximada Ποιός ήρωας από τα βιβλία σας είναι, ας πούμε, ο αγαπημένος σας κ γιατί;
Sofia Voikou Αυτή τη στιγμή, έχει κλέψει την καρδιά μου, η μικρή Ιρένε από την «πόλη που δακρύζει». Είναι ένα οχτάχρονο κορίτσι με ένα μοναδικό χάρισμα, γεμάτη παιδική αθωότητα και άδολη αγάπη. Δεν έχει αλλοιωθεί από τον κόσμο των μεγάλων. Νομίζω πως θα την αγαπήσετε κι εσείς.
 
Τάσος Σαντοριναίος Καλοτάξιδο το νέο της βιβλίο. Θα ήθελα να ρωτήσω ποιο είδος τη δυσκόλεψε περισσότερο συγγραφικά; Τα βιβλία ενηλίκων ή τα παιδικά παραμύθια; Eυχαριστώ.
Sofia Voikou Δεν έχω γράψει πολλά παιδικά παραμύθια. Θεωρώ όμως πολύ πιο δύσκολο το παιδικό βιβλίο. Δεν είναι εύκολο να αγγίξεις το παιδί, να του τραβήξεις το ενδιαφέρον χωρίς το κείμενο σου να γίνει διδακτικίστικο. Ο ενήλικας έχει την ικανότητα να φιλτράρει αυτά που γράφεις. Με το παιδί, έχεις μεγαλύτερη ευθύνη για αυτά που γράφεις.
 
Λία Μελαχροινού ''Η Πόλη που δακρύζει'' είναι η Βενετία.. την έχετε επισκεφθεί; Αν όχι, πόσο δύσκολο είναι να γράφετε για μια περιοχή που δεν έχετε πάει; Σας ευχαριστώ πολύ, καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο!
Sofia Voikou Όχι μόνο την έχω επισκεφτεί, αλλά υπήρξε και πηγή έμπνευσης. Τα περισσότερα μέρη τα οποία περιγράφω στα βιβλία μου, τα έχω επισκεφτεί. Μου αρέσει να έχω άμεση επαφή με το χώρο: να αισθανθώ την ‘ενέργειά’ τους, τις ‘δονήσεις’ τους, να ακούσω τους ήχους και να μυρίσω τα αρώματά τους.
 
Litsa Niarchakou Η πόλη δακρύζει...."δακρύζουμε" και εμεις????? ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ!!!!
Sofia Voikou Ίσως… εγώ πάντως δάκρυσα όταν το έγραφα…
 
Μαρία Δρούγκα  Ήθελα να τη ρωτήσω πως ξεκίνησε να γράφει.. Τη μύησε κάποιος άνθρωπος ή ξεκίνησε μόνη της; Από ποια ηλικία; Ευχαριστώ!
Sofia Voikou Ανέφερα και κάπου παραπάνω πως πάντα έγραφα. Όχι όμως μυθιστορήματα. Πράγματα για μένα. Κάποια στιγμή, το ‘Κόκκινο σημάδι’ ξεπήδηξε από μέσα μου. Ήταν μια προσωπική μου ανάγκη για να ξεφύγω. Στο κάτω – κάτω της γραφής, όταν το έγραφα δεν ήξερα εάν θα ενδιαφερόταν κάποιος εκδοτικός οίκος για να το εντάξει στο πρόγραμμά του. Δεν με μύησε κάποιος, δεν έχω παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής. Όμως σίγουρα, έπαιξε βασικό ρόλο πως διαβάζω πολύ λογοτεχνία από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Δεν μπορεί… όλα αυτά τα αναγνώσματα κάτι θα έχουν αφήσει… και ίσως και οι σπουδές μου… ω! πραγματικά δεν ξέρω!
 
Vasiliki Gleni εύχομαι καλοτάξιδο το καινούργιο σας πόνημα. Εξαιρετική επιλογή εξωφύλλου. εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω,όταν ήσασταν παιδί ,ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που είχατε διαβάσει και σας είχε επηρεάσει?ευχαριστώ εκ των προτέρων
Sofia Voikou Καλησπέρα κι ευχαριστώ πολύ! Δεν θυμάμαι να πω ποιο ήταν το πρώτο μου βιβλίο καθώς διαβάζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου... Τα βιβλία όμως που θυμάμαι που διάβασα αμέτρητες φορές εκείνη την εποχή, μέχρι που τα 'έλιωσα' ήταν ένα βιβλίο που λεγόταν "Οι ατυχίες της Σοφίας" της Κομίσσης ντε Σεγκύρ (λόγω του κοινού ονόματος με την ηρωίδα) και τον "Τρελαντώνη" της Πηνελόπης Δέλτα (φανταζόμουν τον εαυτό μου να ανήκει στην παρέα του και να παίρνει μέρος στις τρέλες του)
 
Eva Natsi Ένας συγγραφέας πιστεύετε ότι πρέπει να κρατάει σταθερά το είδος που έχει επιλέξει; Το να μπει στη διαδικασία να δοκιμάσει κι΄άλλα είδη γραφής είναι ρίσκο για τον ίδιο αλλά και για τον κόσμο του;
Sofia Voikou Δεν υπάρχει πρέπει. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Αυτό είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Όσον αφορά εμένα, πιστεύω πως η δημιουργία εμπεριέχει την έννοια του ρίσκου, του ταξιδιού, της ανακάλυψης. Γράφω πάντα με βάση τα δικά μου ‘θέλω’ και δεν έχω στο νου μου το μελλοντικό αναγνώστη. Ίσως ακούγεται λίγο εγωιστικό, αλλά τη στιγμή της γραφής είμαι μόνο εγώ και το χειρόγραφό μου.
 
Kasiani Kosmidou Καλησπερα, καλοταξιδο το καινουργιο σας βιβλιο,ωραιος τιτλος,υπεροχο εξωφυλλλο!!!Ποιο μηνυμα θα ηθελες να περασεις στους αναγνωστες με το βιβλιο σου!Ευχαριστουμε θερμα
Sofia Voikou Καλησπέρα κι ευχαριστώ! Δεν είμαι από τους ανθρώπους που τους αρέσει να δίνουν συμβουλές ή να περνούν μηνύματα. Κάθε αναγνώστης παίρνει από κάθε βιβλίο αυτά που έχει ανάγκη να πάρει. Εγώ θέλω με τα βιβλία μου να ταξιδέψει ο κόσμος... να ξεφύγει... τώρα αν πάρει και κάτι ακόμα καλύτερα... Πάντως εάν πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσω για κάποιο μήνυμα, μάλλον για τη δύναμη της αγάπης θα μιλήσω...

Ελένη Κωστοπούλου Το πικρό γλυκό λεμόνι, το ταξίδι της φωτιάς και Το κόκκινο σημάδι είναι από τα αγαπημένα Μου βιβλία !!! Και εννοώ γενικά, όχι Ανάμεσα στα δικά της. Ποιο είναι το δικό της αγαπημένο; Καλοτάξιδο και το καινούριο !!!
Sofia Voikou Καλησπέρα κι από δω... Πολλά... όπως είπα και παραπάνω, σίγουρα "Η πανούκλα" του Καμύ κι αν πρέπει να πω και κάτι πιο 'αεράτο', το "Όσα παίρνει ο άνεμος" της Μάργκαρετ Μίτσελ... Κι από ελληνική λογοτεχνία; "Ο φτωχούλης του Θεού" του Καζαντζάκη. Είχε σημαδέψει την εφηβεία μου...

Νεκταρία Μυλωνά Καλοτάξιδο! Με ποιο βιβλίο σας θα προτείνατε να ξεκινήσει κάποιος που δεν έχει διαβάσει κάποιο δικό σας;
Sofia Voikou Χμχμχμχ... εξαρτάται τι του αρέσει να διαβάζει... Εάν του αρέσουν τα ιστορικά μυθιστορήματα, ας ξεκινήσει με το "Πικρό γλυκό λεμόνι", εάν θέλει κάτι πιο ψυχολογικό - μεταφυσικό "Το ταξίδι στη φωτιά" κι αν θέλει κάτι πολύ γρήγορο "Το κόκκινο σημάδι"
 
Litsa Labrakopoulou Πως νιωσατε όταν το πρώτο σας βιβλιο βγήκε σε κυκλοφορία και διαπιστωσατε ότι ο κόσμος σας αγαπάει;
Sofia Voikou Ότι ο κόσμος μ'αγαπάει, δεν το κατάλαβα στο πρώτο μου βιβλίο... δεν με ήξεραν για να με αγαπήσουν... όσοι με αγάπησαν, θεωρώ πως με αγάπησαν στην πορεία... σιγά - σιγά... Τα συναισθήματά μου όμως, όταν είδα το πρώτο μου βιβλίο στους πάγκους των βιβλιοπωλείων ήταν απερίγραπτο! Δεν το πίστευα... Ήταν ένα από εκείνα τα όνειρα που ποτέ δεν πιστεύεις πως θα πραγματοποιηθεί. Τα πάντα στο μάξιμουμ! Τα κλασικά συμπτώματα ενός μεγάλου έρωτα: 'πεταλούδες στο στομάχι', 'το μυαλό αλλού', κλπ κλπ
 
Ευα Κουτσουμπα Συνηθως τα βιβλια σου (οσα εγω εχω διαβασει) κινουνται γυρω απο τη Κατοχη.
Πως αποφασισες να αλλαξεις μοτιβο;;
Τι σε ωθησε να γραψεις αυτη την ιστορία; ;:
Sofia Voikou Καλησπέρα Εύα μου! Κατοχή; Όχι δεν έχω γράψει πολλά για την Κατοχή. Λίγη Κατοχή έχουν μόνο το "Πικρό Γλυκό Λεμόνι", το "Μυστικό της Καταιγίδας" και οι "Ψίθυροι του βαρδάρη". Ωχ! δεν τα λες και λίγα... Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί έτσι... Ο πόλεμος είναι σίγουρα ένα γεγονός πολύ βίαιο και μπορείς να φτιάξεις πολλές ιστορίες γύρω από αυτόν. Λατρεύω την ιστορία (ιστορικός ήθελα να γίνω αλλά έλα που η ζωή είχε άλλα σχέδια) οπότε λατρεύω να γράφω ιστορικά μυθιστορήματα... Δεν είναι συνειδητή απόφαση να αλλάξω μοτίβο. Πάντα γράφω ανάλογα με το τι έχω ανάγκη εκείνη τη στιγμή. Π.χ. "Το ταξίδι της φωτιάς" επίσης είναι ένα βιβλίο με τελείως διαφορετικό μοτίβο. Όμως όσον αφορά την "Πόλη που δακρύζει" μετά από ένα ταξίδι μου στη Βενετία, η ιδέα ήρθε από μόη της... για ένα διαφορετικό βιβλιοπωλείο σε ένα απόμερο κανάλι... ειλικρινά ποτέ δεν ξέρω πως ακριβώς μου έρχονται οι ιδέες... 
 
Μαρία Πρινάρη-Καρκαβατσάκη κυρια Βοικου, καλοταξιδο το νεο σας βιβλιο! θα ηθελα να ρωτησω αν η συγκινηση που νιωσατε σημερα που κυκλοφορησε το βιβλιο, ειναι ιδια οπως στο πρωτο και αν γραφοντας ειναι παντα η ιδια αισθηση;
Sofia Voikou Καλησπέρα κι ευχαριστώ πολύ! Η αίσθηση όταν γράφω είναι πάντα η ίδια... γιατί γράφω μόνο όταν θέλω, δεν με κυνηγάει κανείς, δεν δεσμεύομαι με ημερομηνίες ή με οτιδήποτε άλλο... οπότε για μένα η γραφή είναι η αίσθηση ελευθερίας από τις άλλες μου υποχρεώσεις κι αυτή τη χαρά του ταξιδιού και της φυγής, δεν την έχω χάσει. Ομολογώ ωστόσο πως η χαρά μου που κυκλοφόρησε και αυτό το βιβλίο σαφώς ήταν πολύ μεγάλη, δεν είχε όμως εκείνη την έντονη συγκίνηση της πρώτης φοράς... Εκείνη η φορά ήταν coup de foudre (κεραυνοβόλος έρωτας). Δεν ξέρω πόσους κεραυνοβόλους έρωτες μπορεί να έχει κάποιος στη ζωή του... 
 
 
Βίκυ Τερζίδου Καλησπέρα! Θα ήθελα να ρωτήσω την κυρία Βόικου όταν τελειώνει κάθε βιβλίο της, πριν αυτό κυκλοφορήσει και ακούσει τις πρώτες κριτικές, το έχει κατατάξει ήδη μέσα της σε κάποια θέση σε σχέση με τα υπόλοιπα, γνωρίζει πόσο καλό είναι; Αν ναι, συμπίπτει η γνώμη της συνήθως με του κόσμου;
Sofia Voikou Το έχω κατατάξει στο 'πόσο το αγαπώ και πόσο όχι', 'στο πόσο με δυσκόλεψε ψυχολογικά και πόσο όχι', στο 'πόσο με ταξίδεψε όταν το έγραφα και πόσο όχι'. Πριν δώσω ένα βιβλίο μου στον εκδοτικό, το έχω δουλέψει πολύ, είμαι σίγουρη ότι έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα τη συγκεκριμένη στιγμή, οπότε προσωπικά το θεωρώ ένα καλό βιβλίο. Τώρα τις αντιδράσεις του κόσμου, δεν μπορώ να τις ξέρω ούτε καν να τις μαντεύσω. Και όχι, δεν συμπίπτουν πάντα η γνώμη μου και η γνώμη του αναγνωστικού κοινού. Π.χ. οι αναγνώστες θεωρούν πολύ καλό "Το κόκκινο σημάδι" (το πρωτάκι μου από το οποίο με γνώρισαν οι περισσότεροι), εγώ πάλι το θεωρώ ένα βιβλίο που αγαπώ μεν πολύ, αλλά που έχει και αρκετές αδυναμίες... 
Ntina Kladaki θα ηθελα να ρωτησω αν υπαρχει καποιο ατομο το οποιο εμπιστευεστε να διαβασει πρωτο το βιβλιο σας πριν εκδοθει
Sofia Voikou Καλησπέρα! Ο πρώτος μου αναγνώστης είναι ο Σάκης, ο άντρας μου. Δεν το διαβάζει όμως αφού το τελειώσω αλλλά κεφάλαιο - κεφάλαιο. Πολλές φορές είναι ένα μαρτύριο για εκείνον γιατί σταματάει απότομα ένα κεφάλαιο, με ρωτάει 'και μετά' κι εγώ του απαντώ 'δεν το έχω σκεφτεί ακόμα'. Εμπιστεύομαι τη γνώμη του γιατί δεν μου 'χαϊδεύει τα αυτιά". Κι αμέσως μετά έρχεται η υπεύθυνη του εκδοτικού τμήματος, του "Ψυχογιού
 
Kasiani Kosmidou Πως ξεκινησες τη συγγραφη του βιβλιου σου "Η πολη που δακρυζει"? Γιατι επελεξες αυτον τον τιτλο κι αυτο το εξωφυλλο?Ευχαριστουμε πολυ
Sofia Voikou Η συγγραφή ξεκίνησε, λίγο καιρό μετά από ένα ταξίδι μου στη Βενετία. Αυτή η μαγική πόλη υπήρξε πηγή έμπνευσης. Η παλίρροια φουσκώνει, το νερό κατακλύζει τις πλατείες της και η πόλη μοιάζει να δακρύζει, να χύνει τα δάκρυά της για να ξεπλύνει αμαρτίες ενόχων και αθώων. Έτσι προέκυψε και ο τίτλος. Το εξώφυλλο δεν είναι προσωπική επιλογή. Είναι δουλειά κι επιλογή μιας ολόκληρης ομάδας μέσα από τον εκδοτικό οίκο. Θεωρώ πως ταιριάζει απόλυτα με την ιστορία του βιβλίου. Η Βενετία (το σκηνικό όπου εξελίσσεται η ιστορία) κι ένα μικρό κορίτσι, η μικρή Ιρένε, που είναι επίσης ίσως η βασική ηρωίδα.
 
Λενα Παπαθανασιου Καλησπέρα σας από Θεσσαλονίκη Θα ήθελα να ρωτήσω τη συγγραφέα μας ,μετά την τεράστια επιτυχία που είχαν οι ΨΙΘΥΡΟΙ TOY ΒΑΡΔΑΡΗ ,που χώρος δράσης ήταν η Θεσσαλονίκη μας που γνωρίζει την ιστορία της τόσο καλά ,πως επέλεξε τη Βενετία ?και η επόμενη στάση θα είναι πού ?το έχει σχεδιάσει ήδη?
Sofia Voikou Καλησπέρα συμπολίτισσα! Αχ! τη Βενετία δεν την επέλεξα, μάλλον με επέλεξε εκείνη... Όταν βρέθηκα σ'αυτή την πόλη, κατά ένα περίεργο τρόπο ήμουν σίγουρη πως είχα ζήσει κάποια προηγούμενη ζωή μου εκεί. Κινούμουν με απίστευτη ευκολία, ήταν σαν να τη γνώριζα την πόλη πολύ καλά. Όταν επέστρεψα, οι ήρωες ήρθαν απρόσκλητοι κι άρχισα να γράφω για τη Βενετία. Επόμενη στάση; Άγνωστο ακόμα...

Eva Natsi Η δημιουργία ενός μυθιστορήματος επιβάλλει μια διαδικασία στο μυαλό του κάθε συγγραφέα να δημιουργήσει χαρακτήρες, τοπία, εποχές και όλα όσα χρειάζονται ώστε στο αποτέλεσμα να προσφέρει στον αναγνώστη αυτή την αμεσότητα και να τον κάνει να "δεθεί" με αυτό που διαβάζει! Από που αντλείτε αυτή την έμπνευση σε κάθε έργο σας και ποσό δύσκολο μπορεί να είναι όλο αυτό;
Sofia Voikou Η πηγή έμπνευσης κάθε φορά διαφέρει. Π.χ. στο ‘Πικρό γλυκό λεμόνι’ ήταν ένα ντοκιμαντέρ που είδε ο άντρας μου στην τηλεόραση, στους ‘Ψίθυρους του βαρδάρη’ ένα χαρτί νομικής φύσης που έλαβα, στην ‘Πόλη που δακρύζει’ αναμφισβήτητα το ταξίδι μου στη Βενετία. Δεν θα το χαρακτήριζα δύσκολο όλο αυτό. Δεν πιέζομαι με τα βιβλία μου. Εάν είναι να βγει κάτι, θα βγει εάν είναι να μην βγει δεν θα βγει.

Eva Maraki Καλησπερα .Καλοταξιδο το βιβλιο. Θα ηθελα να ρωτησω τη Σοφια αν υπαρχει ενα θεμα που δε θα επιανε ποτε σε βιβλιο της
Sofia Voikou Καλησπέρα Εύα! Πολύ καλή ερώτηση... Αν και δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, θεωρώ πως δεν θα μπορούσα ποτέ να καταπιαστώ με παιδική κακοποίηση και ιδίως με θέματα παιδεραστίας. Θα με 'ρήμαζε ψυχολογικά'. Αποφεύγω ακόμα και να διαβάσω ανάλογα βιβλία, είμαι για μέρες μετά 'άρρωστη'.
 
Eva Natsi Ελεύθερος χρόνος; Και πως αξιοποιείται;
Sofia Voikou Πώς αξιοποιείται; Με διάβασμα. Με ταξίδια. Λατρεύω τα ταξίδια. Και φυσικά, καφέ και ούζο με την οικογένεια και φίλους.
 
Αναστασία Ελευθεριάδου Ποιος ηρωας από όλα τα βιβλία σας είναι αυτος που σας ταλαιπώρησε περισσότερο να τον αποτυπώσετε στο χαρτί
Sofia Voikou Αναμφισβήτητα η Τερέζα από τη "Σκιά του Αυγερινού". Ήταν μια ηρωίδα απαιτητική που μου 'ρούφηξε' όλη μου την ενέργεια και ως συγγραφέα και ως άνθρωπο. Θα τολμούσα να πω πως έπαθα κατάθλιψη γράφοντας αυτό το βιβλίο κι έκανα πολύ καιρό για να συνέρθω...
 
Eva Natsi Τελειώνετε συγγραφικά ένα βιβλίο...και ολοκληρωμένο πλέον στα χέρια σας εσείς από τη θέση του αναγνώστη έχει υπάρξει φορά που σας έβαλε στη διαδικασία να σας κάνει να σκεφτείτε, να αναλογιστείτε ,να γίνετε πιο ώριμος κατά κάποιο τρόπο από αυτό το οποίο εσείς ο ίδιος δημιουργήσατε;
Sofia Voikou Δεν διαβάζω ποτέ τα βιβλία μου αφού εκδοθούν και μετά. Από τη στιγμή της έκδοσης κι έπειτα, τα βιβλία δεν μου ανήκουν, είναι πλέον του εκάστοτε αναγνώστη. Η όποια ωρίμανση (εάν έχει συμβεί καμιά ωρίμανση) έχει γίνει κατά τη διάρκεια της συγγραφής. Υπάρχουν τόσα άλλα υπέροχα βιβλία εκεί έξω που με περιμένουν να τα ανακαλύψω αναγνωστικά. Το ζήτημα είναι να ‘πάρω από κάποιον άλλο’, όχι από τον εαυτό μου.
 
Ντινα Κυργιακου Καλησπέρα σε ολη την παρεα!!! Καλοτάξιδο!!! Θα ήθελα να ρωτήσω αν καποιο βιβλιο σας γινοταν ταινια ποιο θα ητασν αυτο και γιατι;
Sofia Voikou Καλησπέρα Ντίνα! Θεωρώ πως όλα τα βιβλία μου θα μπορούσαν να γίνουν κινηματογραφικές ταινίες γιατί έχουν μία, θα τολμούσα να πω, κινηματογραφική πλοκή. Δεν είναι τόσο εσωτερικά, δεν είναι ξεκάθαρα ψυχογραφήματα. Όμως, για να ήταν πετυχημένες ταινίες, θα χρειαζόταν ένας προϋπολογισμός Hollywood (τόσα μέρη, τόσοι ηθοποιοί, τόσοι κομπάρσοι) οπότε μάλλον δεν θα γίνουν ποτέ ταινίες... Αλλά αν με ρωτάς, ποιο βιβλίο μου θα ήθελα να δω να γίνεται ταινία, ξεκάθαρα θα έλεγα το "Πικρό γλυκό λεμόνι" 
 
Eva Natsi Τι θεωρείτε επιτυχία για εσάς από το αναγνωστικό κοινό σε κάθε δημιούργημα σας;
Sofia Voikou Επιτυχία; Χμχμχμ… να μην αισθανθεί ο αναγνώστης πως ‘πήγε χαμένη η ώρα του’.
 
Kasiani Kosmidou Ποιον ηρωα ξεχωριζεις απο τα εργα σου και γιατι?
Sofia Voikou Καλησπέρα Κασσιανή! Όλες τις γυναίκες... Συνηθίζω να πλάθω γυναίκες δυναμικές, που δεν το βάζουν κάτω... ενίοτε εγωκεντρικές και εγωίστριες ωστόσο δεν κλαίγονται. Ξέρουν τι θέλουν και αρπάζουν τη ζωή από τα μαλλιά. Αυτή τη στιγμή, ωστόσο έχω μια αδυναμία στη μικρή Ιρένε από την "πόλη που δακρυζει". Εάν διαβάσετε το βιβλίο, θα καταλάβετε γιατί (δεν μπορώ να κάνω spoiler)
Eva Natsi Συγγραφή και παράλληλη εργασία. Πόσο εφικτό μπορεί να είναι για έναν συγγραφέα αυτός ο συνδυασμός χωρίς τις ανάλογες συνέπειες αντίστοιχα γνωρίζοντας ότι η συγγραφή "επιβάλλει" καθαρό μυαλό και ένα είδος ηρεμίας από οποιουσδήποτε εξωτερικούς παράγοντες;
Sofia Voikou Δεν ξέρω για άλλους αλλά για μένα είναι η καθημερινότητά μου. Έχω μια απαιτητική δουλειά και μια κλασική ελληνική οικογένεια. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που χρειάζονται ησυχία ή απομόνωση για να γράψουν και να διαβάσουν. Έτσι έχω μάθει από μικρή. Εάν έχω διάθεση, μπορώ να γράψω παντού. Το ζήτημα είναι να έχω διάθεση. Το μεγαλύτερο κομμάτι από το «Κόκκινο σημάδι» έχει γραφτεί σε παιδότοπους, οι «Ψίθυροι του βαρδάρη» σ’ένα καφέ και ολόκληρα κεφάλαια από την «πόλη που δακρύζει» στη δουλειά.
 
ιωάννα κωστοπούλου Καλησπερα σας, αγαπημενη συγγραφεας. Η γραφη της ειναι εξαιρετικη!!! Θα ηθελα να ρωτησω ποιο ηταν το πρωτο βιβλιο που διαβασε και της αρεσε!!!
Sofia Voikou Ωχ! πάνε τόσα χρόνια πίσω... Έχω και μια ηλικία, δεν είμαι και πλέον τόσο νιάτο... Νομίζω όμως πως θα πω τον "Τρελαντώνη" της Πηνελόπης Δέλτα...
 
Eva Natsi Ο κάθε ήρωας του βιβλίου σας, έχει κατά κάποιο τρόπο δρομολογηθεί στον χαρακτήρα του εξ'αρχης ή στην πορεία οι ανατροπές και οι απρόοπτες εξελίξεις επηρεάζουν και γίνονται και οι ανάλογες εναλλαγές;
Sofia Voikou Υπάρχει ένας βασικός σκελετός αλλά είναι τόσο βασικός που αλλάζει ανά πάσα στιγμή. Με τον ίδιο τρόπο και οι χαρακτήρες κατά τη διάρκεια της συγγραφής αλλάζουν. Δεν μένουν στατικοί. Είναι λίγο έως πολλοί ατίθασοι. Κάνουν ό,τι θέλουν και δεν ‘ακούν τη μάνα που τους γέννησε’.
 
Σωτήρης Βίκυ Καλησπέρα!! Θα ήθελα να ρωτήσω αν σκεφτήκατε την υπόθεση του επόμενου βιβλίου σας.
Sofia Voikou Καλησπέρα κι από μένα! Διάφορες ιδέες ζουζουνίζουν γύρω από το μυαλό μου αλλά καμία ακόμα δεν με έχει κερδίσει απολύτως... οπότε noop! δεν υπάρχει ακόμα υπόθεση επόμενου βιβλίου... 
 
Despoina Kalfopoulou Καλησπέρα και από μένα!!! Καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο!!!! Εξαιρετική επιλογή τίτλου και εξωφύλλου!!! Πιστεύω πως κεντρίζουν το ενδιαφέρον κάθε αναγνώστη!!! Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει κάποιο μότο που ακολουθείτε στη ζωή σας
Sofia Voikou Καλησπέρα κι ευχαριστώ πολύ για τις ευχές! Ναι έχω μόττο και συνήθως πιάνει: "Αύριο ξημερώνει μια νέα μέρα", η τελευταία ατάκα της Σκάρλετ Ο'Χάρα από το "Όσα παίρνει ο άνεμος" ή το "Και αυτό θα περάσει" όταν πηγαίνουν όλα στραβά... 
 
 
Ντινα Κυργιακου Το εξώφυλλο του βιβλιο ειναι υπέροχο!!!
Ποιος διαλέγει το εξωφυλλο σε ενα βιβλιο σας και υπαρχει αυτο το μερος;
Sofia Voikou Η επιλογή του εξωφύλλου είναι μία ομαδική δουλειά... Δουλεύει όλο το δημιουργικό τμήμα των εκδόσεων Ψυχογιός, προτάσεις πολλές, προσχέδια επίσης πολλά, για να τα καταλήξουμε στο τέλος όλοι μαζί (εκδοτικό - εμπορικό - δημιουργικό και συγγραφέας) στο εξώφυλλο που θεωρούμε πως ταιριάζει καλύτερα στην ιστορία του βιβλίου αλλά ταυτόχρονα ξεχωρίζει και στα ράφια των βιβλιοπωλείων... Και ναι αυτό το μέρος, υπάρχει στη Βενετία. Η φωτογραφία είναι πραγματική...
 
Μαρία Πρινάρη-Καρκαβατσάκη αν καποιος που εμπιστευεστε, διαβασει το βιβλιο σας πριν την εκδοση, και σας πει για ενα αποσπασμα, οτι δεν του αρεσει και προτεινει να το αφαιρεσετε , θα το κανατε;
Sofia Voikou Οι μόνοι που διαβάζουν το βιβλίο μου πριν την έκδοση είναι ο άντρας μου (ο πρώτος αναγνώστης), η υπεύθυνη του εκδοτικού τμήματος του 'Ψυχογιού' και η επιμελήτρια. Εάν κάποιος από τους τρεις φέρει αντιρρήσεις για κάποιο απόσπασμα, ακούω τα επιχειρήματά τους και αποφασίζω. Και ναι, έχω αλλάξει και κομμάτια και έχω σβήσει και κομμάτια μετά από παρατήρησή τους. Και παρά το γεγονός πως με ενοχλεί αφάνταστα ως διαδικασία, εκ των υστέρων δεν το έχω μετανιώσει ποτέ. (είχαν τελικά δίκιο γιατί βλέπουν το κείμενο πιο αποστασιοποιημένα)
 
Αναστασία Ελευθεριάδου Υπάρχουν πρόσωπα των βιβλίων σας
που βλέπουμε στοιχεία του εαυτού και της προσωπικότητας σας;
Sofia Voikou Ω! ναι! Υπάρχω μέσα σε πολλούς ήρωες μου... στοιχεία του χαρακτήρα μου, φοβίες μου, αναμνήσεις μου, εμμονές μου, σκηνές από τη ζωή μου... όμως ο αναγνώστης δεν ξέρει ποια είναι αυτά... 
 
Δώρα Τριανταφύλλου Καλησπέρα .Εγώ με την σειρά μου θα ήθελα να ρωτήσω ποια είναι συνήθως η πηγή της έμπνευσης σας για τα βιβλία σας
Sofia Voikou Καλησπέρα! Σε κάθε βιβλίο και μία διαφορετική πηγή έμπνευσης... π.χ. στο "Πικρό γλυκό λεμόνι" η αφορμή υπήρξε ένα ντοκυμαντέρ για το Γκέρλιτς στην ΕΡΤ3, στους "Ψίθυρους του βαρδάρη" ένα χαρτί νομικού χαρακτήρα που έφτασε στα χέρια μου και 'ζητούσε' το σπίτι μου το κράτος, στην 'Πόλη που δακρύζει", ένα ταξίδι στη Βενετία
 
Eva Natsi Είστε αισιόδοξη για το μέλλον της λογοτεχνίας, με τη μορφή του χειροπιαστού βιβλίου και όχι των e-books; Πιστεύετε πως ο κόσμος θα συνεχίσει να βρίσκει τρόπους να διαβάζει παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει;
Sofia Voikou Εννοείται. Υπήρξαν πολύ πιο δύσκολες εποχές και η λογοτεχνία δεν σταμάτησε να υπάρχει. Ίσα – ίσα είναι ένας ασφαλής και οικονομικός τρόπος να ‘δραπετεύσεις’ από τη δύσκολη καθημερινότητα. Τώρα όσον αφορά παραδοσιακό βιβλίο ή e-book, σημασία έχει το κείμενο, ο κόσμος να διαβάζει και όχι το μέσο.
 
Maria Papoutsa Καλησπερα σε ολη την παρεα απο Κρητη !!!
Οταν σας ερχεται μια ιστορια στο νου σας που την γραφεται πρωτα .
Sofia Voikou Καλησπέρα στην αγαπημένη Κρήτη! Γράφω κατ'ευθείαν στον υπολογιστή, ωστόσο έχω ένα σημειωματάριο (βιβλίο και σημειωματάριο πηγαίνει) όπου υπάρχει ο σκελετός του βιβλίου, σκέψεις, τα αποτελέσματα από τις διάφορες έρευνες που κάνω κλπ. Θεωρώ αυτά τα σημειωματάρια θησαυρό γιατί εκεί μπορεί να δει κανείς όλη την εξέλιξη ενός βιβλίου/// 
 
Ευα Κουτσουμπα Σοφια, υπηρξε κατι που σε κουρασε στη γραφη του καινουργιου σου βιβλιου;
Κατι που να σε θυμωνε και να σε ενθουσιαζε ταυτόχρονα;
Sofia Voikou Είναι το βιβλίο που με κούρασε λιγότερο από όλα... ίσως γιατί δεν είχε τόσο μεγάλη ιστορική έρευνα, ίσως γιατί περνούσα πραγματικά πάρα πολύ καλά γράφοντας το... Ωστόσο υπήρξε μια στιγμή, στη μέση περίπου του βιβλίου, που θύμωσα με έναν ήρωα τόσο πολύ που ήθελα να τον σκοτώσω... Μαλώσαμε 'άγρια' με τον άντρα μου εάν ο ήρωας θα έπρεπε να πεθάνει ή όχι και σταμάτησα να γράφω για κάνα μήνα γιατί ήμουν θυμωμένη μαζί του (με τον ήρωα, όχι τον άντρα). Ναι ακούγεται παράλογο να είσαι θυμωμένος με κάποιον χάρτινο ήρωα (που μάλιστα τον έπλασες εσύ), όμως εγώ το κάνω συχνά... 
 
Μαρία Κόντου Καλησπέρα κι από μένα και καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο! Όταν τελειώνετε τη συγγραφή κάποιου βιβλίου σας πως ξεκουράζεστε και χαλαρώνετε και ξεφεύγετε από τα συναισθήματα που σας έχουν δημιουργήσει οι χαρακτήρες του βιβλίου; Πόσο δύσκολο είναι αυτό;
Sofia Voikou Διαβάζοντας άλλα βιβλία... Απολαυστικό και αποτελεσματικό... Δύσκολο, δεν θα έλεγα πως είναι. Πιο πολύ απελευθερωτικό θα το χαρακτήριζα γιατί μετά από τόσον καιρό που 'παιδεύομαι' με τους ήρωες, έρχεται μια στιγμή που 'μπουκώνω', που θέλω να τους πω "adios" και να τους αφήσω να ακολουθήσουν το δρόμο τους... Κι έτσι μπορώ να πω πως χαίρομαι όταν τους αποχαιρετώ...

Eva Natsi Πες μας λιγα λογια για το τελευταιο σου βιβλίο "Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΖΕΙ"
Sofia Voikou Πώς να μιλήσω με λίγα λόγια; Θα δώσω μάλλον λέξεις που το χαρακτηρίζουν. Βενετία. Ένα βιβλιοπωλείο διαφορετικό από τα συνηθισμένα όπου αγοράζεις βιβλία όχι με βάση το εξώφυλλο, την υπόθεση ή το όνομα του συγγραφέα αλλά με βάση το άρωμά τους. Η βιβλιοπώλισσα: ένα μικρό κορίτσι, η Ιρένε που δεν ξέρει να διαβάζει γιατί ο παππούς της θεωρεί τη γνώση ‘κατάρα’. Ο Ρωμανός, ο Έλληνας με το αιρετικό το αίμα που φέρνει μαζί του την καταστροφή. «Η πόλη που δακρύζει» είναι ένα βιβλίο βιβλιοφιλικό, που μιλάει για βιβλία, πολλά βιβλία, για αγάπη και κυρίως για τις ανθρώπινες σχέσεις.

Eleni Georgoulopoulou Θα υπάρξει κάποια παρουσίαση και στην υπόλοιπη Ελλάδα για το καινούργιο βιβλίο;
Sofia Voikou Μπορώ να πω μόνο για δυο παρουσιάσεις σίγουρα... Μία θα γίνει στις 7 Νοεμβρίου στη Θεσσαλονίκη και μία στην Αθήνα στις 27 Νοεμβρίου. Μπορεί να γίνουν κι άλλες αλλά δεν ξέρω ακόμα.
 
Eva Natsi Μετά την ολοκλήρωση του έργου σας, χρειάζεστε μια δεύτερη γνώμη από κάποιο οικείο πρόσωπο πριν προχωρήσει επίσημα στα χέρια του εκδότη;
Sofia Voikou Υπάρχει πάντα ο Σάκης, ο άντρας μου, που διαβάζει το χειρόγραφο, όχι όμως όταν έχει ήδη ολοκληρωθεί αλλά κατά τη διάρκεια της συγγραφής. Κομμάτι – κομμάτι. Είναι ο άνθρωπος που εμπιστεύομαι γιατί δεν μου ‘χαϊδεύει τ’αυτιά’. Είναι πολύ αυστηρός κριτής κι έχουμε ουκ ολίγες φορές μαλώσει για σκηνές που δεν συμφωνεί. Συνήθως θυμώνω, εκνευρίζομαι, δεν του μιλάω για λίγες ώρες κι ύστερα ηρεμώ και σκέφτομαι τις επισημάνσεις του. Τις περισσότερες φορές έχει δίκιο. Άλλες φορές ενσωματώνω τις αλλαγές στο κείμενο κι άλλες όχι. Μετά την ολοκλήρωση του έργου, τον λόγο έχει η κυρία Αγγέλα Σωτηρίου, η υπεύθυνη του εκδοτικού τμήματος στον ‘Ψυχογιό’. 
 
Maria Papoutsa Τον ελευθερο σας χρονο περα απο την συγγραφή τη αλλο σας αρεσει να κανετε.
Sofia Voikou Ταξίδια, εννοείται διάβασμα, βόλτες στην παραλία της Θεσσαλονίκης, καφέ και ούζο με οικογένεια και φίλους... 
 
Maria Margariti Τι ωραια χαιρομαι ειστε πολυ απλος ανθρωπος! Μ τι ασχολειστε εργασιακα; Ποιος ολογος που αρχισατε συγραφη; Τι σας τραβουσε;
Sofia Voikou Καλησπερούδια! Ασχολούμαι επαγγελματικά με τη διαφήμιση (με όλα τα καλά και τα κακά που έχει αυτός ο κλάδος). Πολύ τρέξιμο, πολλή αγωνία και πολλή δημιουργικότητα όμως. Ωστόσο τη συγγραφή (τουλάχιστον του πρώτου μου μυθιστορήματος), την ξεκίνησα σε μία δύσκολη για μένα εποχή που ήμουν πολύ πιεσμένη από διάφορα κι έπρεπε να κάνω κάτι για τον εαυτό μου. Ήταν ο τρόπος για να ξεφεύγει το μυαλό μου από τη δύσκολη καθημερινότητά μου... στη συνέχεια έγινε και τρόπος ζωής...
 
Εμυ Αργ Καλησπέρα και καλοτάξιδο!!!! Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να μην έχεις κάποια ιδέα για να γράψεις ένα καινούριο βιβλίο;
Sofia Voikou Καλησπέρα κι ευχαριστώ! Εννοείται... Κάθε φορά που τελειώνω ένα βιβλίο, είμαι σίγουρη πως θα είναι και το τελευταίο μου. Όταν βάζω την τελευταία τελεία, λέω στον εαυτό μου "πάει, στέρεψα από ιδέες" αλλά έρχεται μια άσχετη στιγμή που μια νέα ιδέα θέλει να βγει στο χαρτί. Περιμένω πως θα έρθει κάποια στιγμή που αυτή η σκέψη θα γίνει πραγματικότητα και δεν θα γράψω άλλο βιβλίο αλλά δεν με τρομάζει η σκέψη. Για να μην θέλω να γράψω θα σημαίνει πως δεν θα έχω ανάγκη να γράψω κι έτσι θα ασχοληθώ με άλλα πράγματα που θα έχει ανάγκη η ψυχή μου εκείνη την εποχή. 
 
Eleni Chamilaki Ειναι το ιδιο συναρπαστικο το ταξιδι, γραφοντας το δικο σου βιβλιο, η διαβαζοντας καποιο αλλο βιβλιο απο καποιο αλλο συγγραφεα?
Sofia Voikou Είναι δύο διαφορετικά πράγματα... δεν μπορώ να τα συγκρίνω... στη μία περίπτωση, οδηγείς εσύ το αμάξι, ξέρεις που πηγαίνεις, είναι ωραία η διαδρομή όμως ψιλοξέρεις τον προορισμό... στη δεύτερη περίπτωση, κάθεσαι αναπαυτικά και σε πηγαίνει άλλος... απολαμβάνεις το τοπίο γύρω σου, δεν ξέρεις που σε πάει. Εδώ μπορεί να σταθείς απόλυτο τυχερός και ο συγγραφέας να σε πάει σ'ένα υπέροχο μέρος ή το αντίθετο σ'ενα εντελώς απογοητευτικό μέρος... 
 
Kasiani Kosmidou Οταν γραφεις απομονωνεσαι? Θελεις τον δικο σου χωρο? Απολυτη ησυχια η θορυβο?
Sofia Voikou  Όλη μου τη ζωή έχω μάθει να ζω με θόρυβο... Δεν χρειάζομαι το δικό μου χώρο για να γράψω... Μπορώ να γράψω παντού, αρκεί να έχω διάθεση... Τολμώ να πω πόσες φορές είπα: 'θέλω ησυχία, πάω να γράψω' κι απομονώθηκα, δεν έγραψα ούτε μια γραμμή. "Το κόκκινο σημάδια" έχει γραφεί σχεδόν εξ ολοκλήρου μέσα σ'έναν παιδότοπο
 
Eva Natsi Πείτε μας τη γνώμη σας για την πορεία του βιβλίου και την εξέλιξη του σε αυτές τις δύσκολες εποχές.
Sofia Voikou Πάντα υπήρχαν δύσκολες εποχές και το βιβλίο επέζησε. Ας μην ξεχνάμε πως οι δύσκολες εποχές δίνουν υλικό για δημιουργία. Αυτός που θέλει να διαβάσει, θα διαβάσει. Θα βρει τον τρόπο. 
 
Ιωάννα Τρανουλίδου Καλησπέρα και από εμένα!!! Καλοτάξιδο το νέο βιβλίο!!! Εύχομαι γρήγορα και best seller!!! Ήθελα να ρωτήσω γράφοντας το είχες από την αρχή στο μυαλό σου το τέλος ή τροποποιούσες συνεχώς την εξέλιξη της ιστορίας?
Sofia Voikou Καλησπέρα κι ευχαριστώ! Το συγκεκριμένο βιβλίο, λίγο - πολύ το είχα στο μυαλό μου... με μια εξαίρεση στη μέση, που ένας ήρωας μου 'έκανε λίγα νερά'. Αφού μαλώσαμε, του θύμωσα, τελικά τον άκουσα κι έκανα ότι ήθελε αυτός... Δεν άλλαξα πολλά πράγματα από την αρχική μου ιδέα, σε άλλα βιβλία όμως όπως π.χ. στο "Πικρό γλυκό λεμόνι" γι'αλλού ξεκίνησα (όπως λέει ο ποιητής) κι αλλού η ζωή με πάει...
 
Kasiani Kosmidou Ποιο θα ελεγες οτι ειναι το "στιγμα "σου? Αυτο που σε χαρακτηριζει?
Sofia Voikou Σαν άνθρωπο ή σαν συγγραφέα; Σαν άνθρωπο, η γαϊδουρινή υπομονή μου... σαν συγγραφέα, η έρευνα που προηγείται στα βιβλία μου... 
 
Penny Avgeri Καλησπέρα σας κ.Σοφία!!! Υπέροχο εξώφυλλο, καλοτάξιδο!! Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δύο λόγια;;;Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό;;;;;
Sofia Voikou Καλησπέρα κι ευχαριστώ! Ατμοσφαιρικό, μυστηριώδες, βιβλιοφιλικό (τρεις λέξεις). Αγάπησα τη Libreria Mystico, το βιβλιοπωλείο του σινιόρε Φραντσέσκο και της μικρής Ιρένε. Πολύ θα ήθελα να αγόραζα τα βιβλία μου από ένα παρόμοιο βιβλιοπωλείο.
 
Kasiani Kosmidou Πες μας ενα ονειρο σου που αξιωθηκες να το δεις να πραγματοποιειται?
Sofia Voikou Τα παιδιά μου (το μεγαλύτερο επίτευγμά μου)
 
Eva Natsi Αγαπημένα βιβλία όπως και αγαπημένοι Έλληνες και ξένοι συγγραφείς;
Sofia Voikou Λατρεύω τη γαλλική λογοτεχνία: Ουγκώ, Σταντάλ, Καμύ, Ντυράς, Σαιντ-Εξυπερί. Πηγαίνουν πολύ στην ιδιοσυγκρασία μου. 
 
Eva Natsi. Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο υποψήφιο συγγραφέα που θέλει να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα μέσα από τον χώρο του βιβλίου;
Sofia Voikou Να διαβάζει λογοτεχνία. Να διαβάζει πολύ λογοτεχνία. Και φυσικά να κυνηγάει το όνειρό του ακούγοντας μόνο την καρδιά του και όχι τα εμπόδια που ίσως του φέρουν οι γύρω του. 
 
Eva Natsi Η τελευταία λέξη δικιά σας!
Sofia Voikou Σας ευχαριστώ όλους και όλες! Πέρασα ένα υπέροχο βράδυ πίνοντας το ρακόμελό μου με αγαπημένους φίλους. Και μην ξεχνάτε, αύριο ξημερώνει μια νέα μέρα! 
 
 
Επιμέλια σύνταξης: ΕΥΑ ΝΑΤΣΗ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου