ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Φιλί στα μάτια", ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΑΥΛΟΥ, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ

  "Φιλί στα μάτια". 

  Ένα μυθιστόρημα, το όποιο χωρίς υπερβολή ξεπέρασε κατά πολύ τις αναγνωστικές μου προσδοκίες. Έχοντας διαβάσει όλα τα μυθιστορήματα της συγγραφέως, τα οποία τα αγάπησα και τα κατέταξα στη "βιβλιοθήκη της καρδιάς "μου, το καθένα για διαφορετικούς λόγους αυτό το τελευταίο για μένα ήταν αποκάλυψη. Μετά από απουσία τριών ετών η Τραυλού παρέδωσε και στον πιο απαιτητικό αναγνώστη ένα βιβλίο αποκάλυψη.
  Ακολουθούμε βήμα βήμα ως συνοδοιπόροι δυο ήρωες, τον Οδυσσέα, γόνο μιας εφοπλιστικής οικογένειας και την Ερατώ, ένα κορίτσι ορφανό και στιγματισμένο από τους κοινωνικούς κώδικες της εποχής, να ζούνε έναν παράφορο έρωτα. Έναν έρωτα σαρωτικό που στο διάβα του κατέστρεψε ζωές και ψυχές άθελα του. Δυο ήρωες τραγικά πρόσωπα που η οικονομική επιφάνεια του Οδυσσέα και η σκληρή πατριαρχική μορφή του πατέρα του θα τους κυνηγούν ανελέητα. Στο διάβα της ζωής τους η μοίρα τους επιφυλάσσει σκληρές δοκιμασίες και μυστικά που θα κατασπαράξουν τις ευαίσθητες ψυχές του. Παράλληλα, με αυτά τα πρόσωπα ηθογραφούνται και άλλα τα οποία με τις ιστορίες τους στηρίζουν την πλοκή και ταυτόχρονα προβληματίζουν και διδάσκουν. 

  Δε θα ήθελα να αναφερθώ περαιτέρω στην υπόθεση του βιβλίου. Τα θέματα που διαπραγματεύεται είναι σκληρά και άκρως σύγχρονα. Παρατηρούμε την εκμετάλλευση της γυναίκας σε όλα τα επίπεδα είτε με τη μορφή του τράφικινγκ είτε με τη σεξουαλική κακοποίηση. Αθώες ανυπεράσπιστες ψυχές ανήμπορες να αμυνθούν και να ορθώσουν ανάστημα λόγω κοινωνικών ανισοτήτων. Ένα μυθιστόρημα γροθιά στο στομάχι. Σε πολλά σημεία συγκινήθηκα, αλλού έκλαψα, αλλού γέμισε η καρδιά μου οργή. Σε κάθε του σελίδα αναλογιζόμουν τη βαναυσότητα κάποιων ανθρώπων που εκμεταλλεύονται τους αδύναμους δίχως έλεος με αυτοσκοπό κυρίαρχο το κέρδος. Η συγγραφέας έχοντας στη φαρέτρα της μια ισχυρή λογοτεχνική πένα ως όπλο, πλέκει μια πλοκή γεμάτη ένταση και γεγονότα ρεαλιστικά και σκιαγραφεί ήρωες που σου "μιλάνε" χωρίς ωραιοποιήσεις. Τους αφουγκράζεσαι, ζεις και αναπνέεις μαζί τους και μέσα από αυτούς γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος.

  Γιατί αυτό το μυθιστόρημα είναι σκληρό και στενάχωρο. Όπως αδυσώπητη είναι η ίδια η ζωή. Για μένα είναι ύμνος στη γυναίκα. Στη γυναίκα που περνά αβάστακτες δοκιμασίες, που γίνεται θύμα ανθρώπων και καταστάσεων χωρίς να φταίει. Με διαπέρασε πραγματικά χωρίς ίχνος υπερβολής και ήταν από τα βιβλία που σημείωνα φράσεις και καθόμουν λεπτό στο λεπτό μονάχη και νοερά τα επεξεργαζόμουν. Ο τίτλος του έχει τη δική του σημειολογία την οποία θέλω να ανακαλύψετε όσοι το διαβάσετε. Εν κατακλείδι, γιατί για το "φιλί στα μάτια" αν αφεθώ θα γράψω πολλά και δε θέλω να σας στερήσω το ταξίδι είναι ένα απίστευτα καλοδουλέμενο κοινωνικό μυθιστόρημα γροθιά στο στομάχι .Η Τραυλού σαν άριστη χειρουργός διεισδύει στην καρδιά του αναγνώστη παραδίδοντας ένα έργο για ατσάλινα νευρα που όμως σε προβληματίζει και αφήνει σημάδια στην καρδιά σου. Το βάφτισα "το βιβλίο των λυγμών". Όσοι το διαβάσετε θα ανακαλύψετε τις αιτίες. 

  Μια φράση που χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη μου είναι:"Δεν ξέρω αν υπάρχει ζωή μετά θάνατο. Πάντως σίγουρα υπάρχει θάνατος εν ζωή". Αρκετά σας κούρασα. Κυρία Τραυλού μετά από αυτό το αριστούργημα τι να περιμένουμε περισσότερο από εσάς;

ΕΥΑ ΜΑΡΑΚΗ 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Λίγο κόκκινο... Και λίγο φως... Σαν δυο δροσοσταλίδες πάνω σε πέταλα τριαντάφυλλων, φιλοτεχνεί υγρά τα χείλη τους. Θα τα ενώσει με μια πινελιά. Το χέρι τρέμει. Τα χείλη σμίγουν πάνω στον μουσαμά. Υγραίνει τα δικά της χείλη, σαν να νιώθει το στόμα του. Επιτέλους, το φιλί που ποτέ δεν έδωσαν...
1922
Η Μαριγώ, με τα λιγοστά υπάρχοντά της από τη ρημαγμένη Σμύρνη, πέρασε στην Ελλάδα και μπήκε στη δούλεψη των Βασταρδήδων. Με τα χρόνια, δύο μυστικά βασάνιζαν το μυαλό της· το ένα αφορούσε τις γυναίκες στο σπιτικό του καραβοκύρη, το άλλο πολλά, αναρίθμητα κορίτσια που πουλούσαν τη σαγήνη τους στα πέρατα της γης. Η Σμυρνιά οικονόμος, όμως, τα κράτησε επτασφράγιστα, κι ας της έκαιγαν τα χείλη, κι ας της μάτωναν την καρδιά.
1992
Ο Άλκης ήθελε να γίνει ηθοποιός. Ο ρόλος του Άμλετ ήταν το όνειρό του. Η Αλεξία ζωγράφιζε με μουντές πινελιές τα κομμάτια της ζωής της και πρόσμενε τον έρωτα για να αποτινάξει το προσωπείο του φόβου. Το Φιλί στα μάτια, το δικό τους ανομολόγητο μυστικό, δεν ήταν μόνο ένας πίνακας· ήταν μια έκκληση για πόθο και επαφή. Μια κραυγή απόγνωσης για το ανεπίδοτο φιλί ενός απαγορευμένου έρωτα. Όταν όμως όλα τα μυστικά αποκαλυφθούν συμπαρασύροντας όσους βρεθούν στο διάβα τους, η σχέση των δύο νέων εγκλωβίζεται στην παγίδα της σιωπής. Θα βρουν άραγε τη δύναμη να σπάσουν τα αόρατα δεσμά τους;