Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

Άποψη για το βιβλίο " Ο κύριος με τα χρυσάνθεμα " της Τατιάνα Κοτσώνη

" Ο κύριος με τα χρυσάνθεμα "




Συγγραφέας: Τατιάνα Κοτσώνη
Εκδόσεις : Πηγή



Λίγα λόγια για το βιβλίο:



Σε μια περασμένη εποχή, ένας συγγραφέας, αντιδικεί με τον ήρωά του, τον άλλο του εαυτό, πάνω στα γεγονότα της ζωής του, και αρνείται να αποκαλύψει το όνομά του. Λέγεται πως η τρέλα είναι απλώς μια άλλη γλώσσα. Μιλώντας λοιπόν αυτή τη γλώσσα, στον κόσμο της λογικής, με εχθρό τον ίδιο του τον εαυτό, ο Κύριος με τα Χρυσάνθεμα θα καταφέρει να επιβιώσει. Παραπάνω από αυτό. Θα καταφέρει να ζήσει, ώστε στο τέλος καμιά σημασία δεν θα έχουν πια τα πραγματικά ονόματα.









(γνωρίστε την συγγραφέα)




Μου ζητήθηκε ένα σύντομο και περιεκτικό βιογραφικό σημείωμα, προκειμένου να με γνωρίσει καλύτερα ο αναγνώστης. Προσπάθησα και κατάλαβα πως δεν ήθελα τίποτα να πω για μένα. Επειδή θέλω ο κόσμος να ταυτιστεί, ενδεχομένως και να αγαπήσει τον «Κύριο με τα Χρυσάνθεμα» μου. Κι έπειτα μου αρέσει η ιδέα ο κάθε αναγνώστης να είναι ελεύθερος να με φανταστεί όπως θέλει. Όπως με βλέπει με τα δικά του μάτια μέσα από το βιβλίο μου. Και γιατί όλοι μας είμαστε τόσα πολλά πράγματα στη ζωή μας, που κανείς δεν μπορεί να σε γνωρίσει μέσα από τις πέντε γραμμές ενός βιογραφικού σημειώματος. Έτσι λοιπόν, θα γράψω μονάχα το όνομα μου. Τατιάνα Κοτσώνη.





Η άποψη της  Eirini Proikaki για το βιβλίο:
Ενα βιβλίο αληθινό και βαθιά συγκινητικό.Ενας ήρωας που παλεύει με τον εαυτό του,με την τρέλα,με το φόβο και την απελπισία...Που προσπαθεί να βρει τη δύναμη να σταθεί στα πόδια του.Μια δυνατή ιστορία έρωτα,αγάπης απελπισίας,αδυναμίας αλλά και δύναμης ,που με τράβηξε απο τις πρώτες σελίδες και το διάβασα σε μια μέρα.Κάποια κομμάτια είναι απλά συγκλονιστικά.Τόσο αληθινά,τόσο ευαίσθητα,με άγγιξαν πραγματικά...Είναι ένα βιβλίο πολύ καλογραμμένο,χωρίς τίποτα το περιττό,δεν χρησιμοποιεί συγγραφικά τερτίπια για να τραβήξει την προσοχή,δεν γίνεται μελό,είναι μεστό και περιεκτικό.

«Θυμάσαι;» Του είπα. «Πάντα καταφέρναμε να μας τρομάζουν οι άλλοι. Πάντα θέλαμε την έγκρισή τους. Ποτέ δεν ήμασταν πραγματικά ελεύθεροι. Κι όταν τελικά πετυχαίναμε το στόχο μας, νιώθαμε πιο άδειοι από ποτέ. Γιατί στην πραγματικότητα δεν χρειαζόμασταν την έγκριση κανενός, αλλά ήταν μεγάλο το κόστος για να ξεστομίσεις μια τέτοια αλήθεια κι εμείς δεν είχαμε την τόλμη.»
Σε μια περασμένη εποχή, ένας συγγραφέας, αντιδικεί με τον ήρωά του, τον άλλο του εαυτό, πάνω στα γεγονότα της ζωής του, και αρνείται να αποκαλύψει το όνομά του. Λέγεται πως η τρέλα είναι απλώς μια άλλη γλώσσα. Μιλώντας λοιπόν αυτή τη γλώσσα, στον κόσμο της λογικής, με εχθρό τον ίδιο του τον εαυτό, ο "Κύριος με τα Χρυσάνθεμα" θα καταφέρει να επιβιώσει. Παραπάνω από αυτό. Θα καταφέρει να ζήσει, ώστε στο τέλος καμιά σημασία δεν θα έχουν πια τα πραγματικά ονόματα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου